Het verborgene zichtbaar

Schijnbaar rimpelloos
spiegelt stil het water
de hemel
wie peilt de diepte?
wie meet de breedte?
deint het oppervlak
met het ritme van
de aarde

Uit het niets of alles
luchtstroom beweegt de massa
uit de spiegel schrikt het schuim omhoog
waaiert het zilte wit bruisend op bewogen blauw
beukt het water op wat er niet was (?)
en is zichtbaar wat is.
diepte geen diepte
Wie stilt de stoot?
Wie heelt de pijn van de golven?

Gouda,
31-8-2007

Toch er zijn ...

Met opgegeven hoop
sta ik aan de zij-aan-wiens-zij-lijn
wil ik de hopenden aanmoedigen
wil ik geven wat ik heb laten varen
wil ik roepen zonder stem
wil ik
desondanks ter zij zijn

Gouda,
11-7-2007

Dezelfde

Gemêleerd grijs en wit
drijven de wolken hoog in het blauw
schuivend
tuimelend over elkaar
continue beweging
waar afstand stilstand lijkt

Dezelfde luchtstroom
die naast ons
ontelbare bladeren ritselt
beweegt de ontastbare wolken

Dezelfde Eeuwige
die hemel en aarde beweegt
is bewogen met de tuimeling
beweegt het ontastbare
in ons



RH
Gouda
07-07-2007

Surfen zonder plank

Spartelend
in slierten herinnering
flarden van gesprekken
woordenworsteling

Sombere confetti van gevoel
alleen samen zonder
conversaties in de lucht
de dieptes daaronder

Starend naar
drijvende vraagtekens
vol leeg vermoeid
markeren de brokstukken de twijfel
en vind ons de boei

Uit de boot

waar
het is er allemaal,
aan de basis wordt voldaan:
een genadige zee om te zeilen
een luchtstroom om te gaan

zeilen om de wind te vangen
roer dat richting houdt
zwaard te water
vriendschap die voedt en vertrouwt

maar
wat is het doel?
hoe groot de haven?
kunnen wij wel samen,
ben ik nog te schaven?

stoot mijn hoofd (en hart)
ben ik om op of aan te rekenen?
waar is de wind?
wil ik iets voor jou betekenen?

de tocht doet pijn
heb ik alles gegeven?
zoveel woorden zoveel kou
is er te zeilen op vergeven?

ik verzet me tegen het vastgeroeste
roer het onverbiddelijke gaan
geef onwillig op wat me dierbaar is
waar komt onze hulp vandaan?

daar
is het punt, ik kan niet anders
te veel schade, wordt er gehoord?
keren of een andere boot
dezelfde genade, ik wíl niet van boord……

onafwendbaar.
Ik laat touwen los
maar niet wie ik liefheb,
zal niet zenden
Ik weet mij vastgehouden
en in vertrouwen

klaar
om te wenden