“….overstem met je verhalen het geklets bij de bronnen
en laat ieder bij het drenken zingen van de HEER die overwon,
van de overwinning door zijn aanvoerders voor Israël behaald… “
(uit: Rechters 5: 9 – 11)
Zoals ik eerder schreef, ik hou ervan om te luisteren wat een ander leest (als het onderwerp mij tenminste een beetje interesseert ;>) Nu wordt binnen mijn gezin het initiatief (en de cursus) gevolgd van “In 2 jaar de Bijbel door”, waarbij de volledige Bijbel wordt doorgeakkerd. Nu zijn de Rechters aan de beurt (ik denk overigens nog in termen van Richteren, maar ja..) En te midden van het niet altijd even smakelijke verhaal van Barak werd mij op zeker moment bovenstaande tekst voorgelezen. Die woorden raakten zowel mijn voorlezer als mij.
Er wórdt zoveel en soms zo akelig gekletst, wij maken met elkaar al gauw zoveel lawaai dat Zijn stem nauwelijks hoorbaar is – er is zoveel show waarbij de spotlights op de vroomheid van mensen staan. God geeft een goed en vredig gevoel en dáár gaat het toch om?
NEE, ik wil discipel van Jezus zijn: laat daar waar wij onszelf, de onzen en elkaar drenken, laat ook dáár de ernst, de daden en de stem van God de Heer klinken! En mooi, in dit samen-op-God-gericht-zijn worden zowel de ezelrijders als de wandelaars betrokken: leiders, strijders en ik-wacht-op-de-tijders. Hier is verbondenheid aan de Bron en aan elkaar!
RH 24-4-2008
.GIF)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten