Wat ik niet voel is er niet? Vanochtend bij de tandarts geweest, verdoving gehad en weer een kies in vervulling laten gaan.Die verdoving werkt nog steeds en vanaf dat ik de deur van de tandarts achter me sloot, mis ik een deel van mijn gezicht. Daar waar een paar uur geleden nog mijn rechterwang zat, de helft van mijn gebit en mijn tong bewoog is nu een gapende leegte. Ik voel het absoluut niet en ervaar eigenlijk dat het er gewoon niet is!
Ik kan dus ook absoluut niet begrijpen dat er een blauwe plek op mijn rechterwang zou zitten. Hoe kom je daarbij? Ik héb geen rechterwang!
Soms lees of hoor ik dat mensen niet kunnen begrijpen dat anderen moeilijke en pijnlijke keuzes (moeten) maken, naar hun zeggen zelfs blauwe plekken hebben. “Hoe komen die besluitnemers daarbij?? Iedereen is toch van goede wil?”
Wordt er überhaupt wel overwogen dat er zaken spelen die niet gezien worden? Zaken die verder gaan dan geklets of meningsverschillen. Niet zomaar beschikbaar voor alle zintuigen, maar zéker aanwezig. Net als mijn wang. Als ik in een spiegel zou kijken…
Ik hoop dat onze verdoving langzaam maar zeker uitwerkt, zodat we pijn sámen zullen voelen en ons richten op elkaar en Hem die weet wat pijn is. Hé, ik voel mijn tong weer!
RH
16-4-2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
.GIF)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten