Ik ben niet waar ik wil zijn

De wil lijkt sterker dan mijn kunnen
maar kunnen stelt mijn grens
Hoewel woorden mij niet vreemd zijn
ben ik een vreemde voor mijn verhaal
gewoon een moe mens

Het kraakt, bruist en breekt
Een lawine voltrekt zich voor mijn oog
Ik voel mijn onmacht en tracht te spreken
maar mijn dove zinnen stranden
een ziel die zich neder boog

Laat sterke armen de brokken vangen
God zelf, die herdert, stelt een grens
Ik moet mij neerleggen bij mijn zwakheid
kracht zoeken, vertrouwen en van Hem zijn
gewoon een moe mens

RH
11-4-2008